431a - De laatste bazuin
1	Als de laatste klank verstomt, Van de hemelse bazuin. Zal de poort van 't nieuw Jeruz'lem opengaan. En Gods kind'ren stijgen op In het sneeuwwit bruidsgewaad. Ied're zorg of kommer is dan weg gedaan.
2	Als de laatste klank verstomt, Van de hemelse bazuin, Roept de engel uit Gods boek de namen af. Welk een weerzien zal dat zijn, Van de vromen, groot en klein, Als de schare van Gods heil'gen rijst uit 't graf.
3	Als de laatste klank verstomt, Van de hemelse bazuin, Zien wij Jezus in Zijn majesteit en pracht. O, dan loven wij tezaam, Vol van vreugd Zijn heil'ge Naam, Prijzen Hem, die 't op het kruis voor ons volbracht.
4	Zijt ge, o ziele, reeds bereid, Voor die grote zaligheid? Want de komst van onze Heiland is nabij. Kom tot Hem, o droevig hart, In de zondestrik verward. Jezus' Bloed maakt u van schuld en zonde vrij.