122 - Geloof, hoop en liefde | ![]() |
Vers 1 |
|
As Es As Es7 As Es7 As In Gods hof bloeien he- melse bloemen, Des Es7 Des As Alle lieflijk en schitt'rend van kleur. Es7 Des Es7 Daar geplant door Gods hand As Es7 As In dat wonde-re land, Es As Es7 Fm Es As Es7 Zacht verspreidend een tede-re geur. | |
Refrein | |
As Geloof, hoop en liefde, Besm7 As Drie leliën zo rein. Es7 Zij bloeien in 't harte, As Dat need'rig wil zijn. Geloof, hoop en liefde, As7 Des Zij vormen wel één, As Maar 't schoonste van alle Es As Es7 As Is liefde al-leen! | |
Vers 2 | |
O, die bloemen vol hemelse geuren, Zij spreken een tale zo schoon, Van vertrouwen en moed, Van een vreugde zo zoet, Van geloof in Gods enige Zoon. | |
Vers 3 | |
In die hof hoor 'k de stem van mijn Meester In 't geluid van de ruisende wind, En Hij gaat aan mijn zij En Zijn oog rust op mij, Als Hij spreekt tot Zijn liefhebbend kind. |